Nieuw leiderschap of een nieuwe bestuurscultuur is noodzakelijk. De opgave is om deze in woord én gedrag te implementeren. We noemen dat ‘nieuw’ omdat er de afgelopen jaren andere leidende principes waren dan nu nodig zijn. Eerst waren we gericht op een efficiënte en soms grootschalige bedrijfsvoering. Daar maakten organisaties het verschil mee de afgelopen jaren. Nu komt er meer en meer een roep om de menselijke maat en is onderling vertrouwen een issue. Het nieuwe leiderschap gaat over het jongleren met complexiteit in een snel veranderende wereld. We houden onszelf, ons gedrag en onze motieven niet meer verborgen en imago is vele malen kwetsbaarder dan pakweg 20 of zelfs 10 jaar geleden.

De oplossing is eenvoudig en moeilijk tegelijk.

• Eenvoudig omdat deze tijd er om vraagt om het geheel te zien. De ontwikkelingen in de arbeidsmarkt, de belangen van stakeholders, de invloed van een verwarrende politiek en de rol van technologische ontwikkelingen. Jonge mensen zijn daar, gemiddeld genomen, vertrouwd mee en seniore medewerkers hebben de risico’s beter in beeld. De oplossing is dus om alert te zijn op wat er verandert, oude doctrines steeds tegen het licht te houden en mee te bewegen met wat deze tijdsgeest vraagt. Heel simpel …
• Moeilijk omdat de mens geneigd is om alleen te zien wat hij/zij kan beïnvloeden. De ‘inconvenient truth’ is dat we eerst moeten zien wat er aan de hand is voordat we weten hoe we het kunnen oplossen. Daar houden mensen niet van. Die oplossing is bijna altijd gelegen in het doorbreken van patronen. Aan een patroon zit een onderstroom vast die een verandering tegenhoudt. Atijd! Anders was het namelijk geen patroon …

Mijn opdracht en uitdaging is om mee te denken met deze transitie en noodzakelijke interventies te plegen.